Kiedy to się skończy ?

Jednak największą niespodzianką, niestety smutną, jest fakt pominięcia corocznej, eskapady do Piemontu, gdzie jeszcze do początku miesiąca trwały w najlepsze festiwale białych trufli i wina, z Barolo w pierwszej linii. Niby nic wielkiego się nie stało, a jednak wbiło się gdzieś do głowy i żyć przeszkadza... Dlaczego nie da się rozciągnąć kalendarza, albo choćby na chwilę zatrzymać czas? Hę? Dlaczego?

Szukając chłodnym wieczorem pocieszenia, substytutu jakowegoś, wraz z najlepszą połówką trafiłem do Joseph’s Wine & Food. Wybór wina nie zajął wiele czasu, i za chwilę w kieliszkach połyskiwało Volpe Passini Refosco 2005. Tak – daleko od Piemontu, lecz cała w tym premedytacja, by nie drażnić obolałej nieco duszy. Jednak nie było mi dane uciec daleko od langijskich wzgórz. Pojawiły się razem z uroczą Panią Kelnerką, która nie mając świadomości, co czyni, zaproponowała specjalność dnia – risotto ze smardzami. Smardze! Toż im tak niedaleko swym aromatem do trufli, którą Langhe zaprasza co roku nieszczęśników do drenowania kieszeni. Trudno! Niech się dzieje wola nieba… I powiem bez ogródek – przez kilka chwil oczami wyobraźni byłem tam, gdzie być powinienem, a gdzie los pojechać nie pozwolił. Cóż za aromat! Inna sprawa, że risotto iście mistrzowskie.

Jeżeli zatem tęsknicie tak jak ja, za widokiem Alby, Barolo i La Morra, lub po prostu uwielbiacie trufle, u Józka znajdziecie pocieszenie. Tak – wiem… Nie zmienia to jednak faktu, że dla tych paru chwil organoleptycznego szczęścia, po stokroć warto.