Zdjęcie przedstawia produkt kategorii Wino Pont Du Rhone Cotes Du Rhone Villages 2020 w wybranym roczniku, dostarczona butelka może odbiegać od przedstawionej na zdjęciu. Dostępny rocznik 2020.
Wino Pont Du Rhone Cotes Du Rhone Villages 2020 603623
podstawowa
Opis Pont Du Rhone Cotes Du Rhone Villages
Francuskie, czerwone wino wyprodukowane w niezwykle uznanym regionie - Dolinie Rodanu. Ten doskonały kupaż szczepów Syrah, Grenach i Mourvedre odznacza się ciemnofioletową barwą. W nosie początkowo bardzo nieśmiałe, jednak potrzebuje odrobiny czasu, aby się otworzyć. To wytrawne wino ujawnia nuty czerwonych jagód, lukrecji, żurawiny, wiśni, jeżyn i odrobinę przypraw. Na podniebieniu wyczuwalne są także suszone śliwki. Wino jest bardzo świeże, owocowe, żywe, z dość wyrazistą kwasowością. Idealna pozycja do łączenia z makaronami, potrawami mięsnymi oraz z dodatkiem sosów.
Charakterystyka Pont Du Rhone Cotes Du Rhone Villages
opinia sommeliera
Wino Pont Du Rhone Cotes Du Rhone Villages to francuska jakość z Doliny Rodanu. Powstało z kilku odmian tj. grenache 90%, mourvedre 5%, syrah 5%. Usta soczyste i lekkie, bardzo dobrze ułożone, świetnie schowany obfity alkohol, dobra, lepka tanina. Zapach garrigue z klasyczną mineralnością typową dla regionu. Dobre do klasycznego Coq au vin.
Oceny użytkowników o: Pont Du Rhone Cotes Du Rhone Villages
Mocno owocowe, bardzo wyraźna truskawka w smaku i zapachu. Bardzo delikatne, nie czuć alkoholu. Idealne na wieczór w mało "winnym" towarzystwie
(Na początku nadmienię, iż miałem przyjemność degustować rocznik 2019; tutaj wciąż figuruje poprzedni, więc moja opinia może wymagać wzięcia na fakt ten stosownej poprawki.) Idealne wino do reklamowania dekanterów ;) Brawurowo ciemnokarminowe z rubinowymi refleksami, zachęca oleistością. Jest bardzo zamknięte, skoncentrowane, toteż w pełni zgadzam się ze zdaniem pani Grażyny; rzekłbym, że dobrze znane z jazzowych audycji Radiowej Trójki "trzy kwadranse" w dekanterze to dla tego wina minimum. Bez tego jest niesłychanie zamknięte, nieokiełznane, dzikie. Dzięki napowietrzeniu bardzo, bardzo wiele zyskuje na aksamitności, nie żegnając się jednakowoż z drapieżnym zacięciem, o którym zaraz. Nos pełen jest owoców i kwiatów lasu, domowego soku z wiśni, idących w efemeryczny mentol nut świeżo zerwanej aronii, momentami nawet barszczu, a po pewnym czasie także zapachu jasnego ciasta, by ująć najprecyzyjniej - tarty owocowej z malinami i jeżynami. Usta są ubogaconym przedłużeniem doznań z nosa; tutaj czujemy wyraźniej rześką ziemistość (nie mineralność!) wina, idącą w aromat rozkopanej ziemi, mchu, rosy. Na równi z pojawiającymi się smakowymi sugestiami dzikiej róży i odrobinki nut kakaowych uderza nas gęsta, drapieżna, szybka tanina, snadnie przysłaniająca całkiem sporą kwasowość. To właśnie ona decyduje o swoistej dzikości wina; jest nieco niestabilna, bowiem w różnych odstępach czasu różnorako rozpłaszcza się na języku - czasami nawet nader agresywnie zstępując ku łukowi podniebienno-gardłowemu. Aftertaste stonowany i kontemplacyjny, zachęcający do ponownego zbadania wina w ustach. Z całą pewnością jest to więcej niż niezła butelka, jednak jestem pewien, że kilka lat piwniczki wygładziłoby ten pierwotny temperament rodem z niedźwiedziego matecznika, decydujący o pewnej tego wina nieostateczności, chropowatości. Zyskalibyśmy wtedy wymarzonego interlokutora do nawiązania zapadającego w pamięć dialogu z dobrą polędwicą wołową... Wystawiam więc pełne ufności 80/100 i nie mam najmniejszego zamiaru żegnać się z tą etykietą z apelacji Côtes-du-Rhône Villages.
(Na początku nadmienię, iż miałem przyjemność degustować rocznik 2019; tutaj wciąż figuruje poprzedni, więc moja opinia może wymagać wzięcia na fakt ten stosownej poprawki.) Idealne wino do reklamowania dekanterów ;) Brawurowo ciemnokarminowe z rubinowymi refleksami, zachęca oleistością. Jest bardzo zamknięte, skoncentrowane, toteż w pełni zgadzam się ze zdaniem pani Grażyny; rzekłbym, że dobrze znane z jazzowych audycji Radiowej Trójki "trzy kwadranse" w dekanterze to dla tego wina minimum. Bez tego jest niesłychanie zamknięte, nieokiełznane, dzikie. Dzięki napowietrzeniu bardzo, bardzo wiele zyskuje na aksamitności, nie żegnając się jednakowoż z drapieżnym zacięciem, o którym zaraz. Nos pełen jest owoców i kwiatów lasu, domowego soku z wiśni, idących w efemeryczny mentol nut świeżo zerwanej aronii, momentami nawet barszczu, a po pewnym czasie także zapachu jasnego ciasta, by ująć najprecyzyjniej - tarty owocowej z malinami i jeżynami. Usta są ubogaconym przedłużeniem doznań z nosa; tutaj czujemy wyraźniej rześką ziemistość (nie mineralność!) wina, idącą w aromat rozkopanej ziemi, mchu, rosy. Na równi z pojawiającymi się smakowymi sugestiami dzikiej róży i odrobinki nut kakaowych uderza nas gęsta, drapieżna, szybka tanina, snadnie przysłaniająca całkiem sporą kwasowość. To właśnie ona decyduje o swoistej dzikości wina; jest nieco niestabilna, bowiem w różnych odstępach czasu różnorako rozpłaszcza się na języku - czasami nawet nader agresywnie zstępując ku łukowi podniebienno-gardłowemu. Aftertaste stonowany i kontemplacyjny, zachęcający do ponownego zbadania wina w ustach. Z całą pewnością jest to więcej niż niezła butelka, jednak jestem pewien, że kilka lat piwniczki wygładziłoby ten pierwotny temperament rodem z niedźwiedziego matecznika, decydujący o pewnej tego wina nieostateczności, chropowatości. Zyskalibyśmy wtedy wymarzonego interlokutora do nawiązania zapadającego w pamięć dialogu z dobrą polędwicą wołową... Wystawiam więc pełne ufności 80/100 i nie mam najmniejszego zamiaru żegnać się z tą etykietą z apelacji Côtes-du-Rhône Villages.
Wino dobrze zbalansowane o mocno owocowym smaku. Przez swoją intensywność, długo pozostaje na podniebieniu.
Bardzo dobre. Mocno owocowe, nie tracąc przy tym za wiele z wytrawnego charakteru. Jest dość intensywne i smak długo zostaje na podniebieniu.
Całkiem niezły Rodan. Nos jest symboliczny, bardzo nieśmiały, po dłuższym kręceniu kieliszkiem coś tam się pojawia. Za to w smaku mocno wyczuwalne ciemne owoce. Wino dobrze zbudowane, z przyjemnymi taninami, choć w mojej ocenie - ciut za drogie w stosunku do jakości.
Podstawa: minimum pół godziny proszę "przewietrzyć". A potem rozkoszować się leśnymi i ogrodowymi owocami. W tle - magiczny posmak beczki. Wyśmienite. Właściwie powinnam dać 10, ale żeby nie popadło w pychę daję o jedno oczko mniej.
