Wina Catarratto

W Trapani Catarratto jest uprawiana od wieków, jednak pierwsza pisana wzmianka na temat tej odmiany pochodzi z dzieła Hortus catholicus Cupaniego z 1969 roku. Catarratto jest odmianą łatwą w uprawie i wydajną. Odmiana najbardziej lubi gleby wapno -ilaste z dużą obecnością skamielin morskich. Catarratto jest bardzo odporne na różne choroby winogron, zwłaszcza na mączniaka rzekomego. Przerwanie pąków następuje na początku kwietnia, a cykl dojrzewania trwa do początku lub połowy września. Catarratto jest odmianą mało wymagającą jeżeli chodzi o konserwację i o bardzo wysokiej wydajności, co jest szczególnie istotne dla plantatorów winogron, których głównym celem jest sprzedaż soku do produkcji wina.

Fenotyp szczepu Catarratto

Szczep Catarratto występuje w wielu fenotypach charakteryzujących się różną ilością białego kwitnienia na jagodach winogronowych.

• Catarratto bianco comune – odmiana charakteryzuje się dużą ilością kwitnienia
• Catarratto bianco lucido – charakteryzuje się ograniczoną ilością kwitnienia, bardziej przejrzysta i błyszcząca
• Catarratto bianco extra – charakteryzuje się całkowitym brakiem kwitnienia

Charakterystyka szczepu Catarratto

Długo uważano że, Catarratto Bianco Comune i Catarratto Bianco Lucido to dwie różne odmiany. Jednak wykonane w 2008 roku testy DNA wykazały, że są one genetycznie identyczne. Mało tego zamiast być oddzielnymi odmianami, są w rzeczywistości różnymi klonami tej samej odmiany winorośli. Oba dają wysokie plony, ale Comune jest częściej używane jako wino jednorodne i wyróżnia się białym nalotem na jagodach. Te same badania sugerują, że Catarratto jest potomkiem Garganega, kluczowej odmiany winogron białych w winach Soave z północno-wschodnich Włoch.

Catarratto jest bardzo wyrazistą odmianą winorośli z intensywnymi aromatami. Są niezwykle różnorodne i zaskakujące, znajdziemy w niej aromaty takie jak: owoce tropikalne, torf i zboża, miód, migdały i owoce kandyzowane, kwiaty i lekką korzenną nutę.

Wina Catarratto to zazwyczaj świeże białe wina o średniej strukturze, łagodnej kwasowości i umiarkowanym poziomie alkoholu. Zasolenie i odczucie minerału na wykończeniu może czasami przerodzić się w lekko gorzki finisz. Wytwarza się także wina intensywne, lekko garbnikowe, z powodu przedłużonego kontaktu ze skórką. Mogą być wzbogacone nutami orzechów laskowych, orzeszków ziemnych. Odmiana jest w stanie wytwarzać ciekawe wina o soczystej konsystencji i wyraźnych smakach cytryny. Często wyczuwalnym aromatem jest właśnie głównie cytryna, jabłko, brzoskwinia, a także wysuszone kwiaty. Czuć także aromaty mineralne, tropikalne owoce, ananas.

Odmiana w znacznej części jest wykorzystywana do produkcji słynnej sycylijskiej Marsali obok szczepu Grillo, Inzolia, Damaschino. Szczepy używane są do produkcji win Marsala Oro i Ambra.

Marsala to wyjątkowe, słodkie wino wzmacniane, które wymaga od degustującego uwagi i zaangażowania. Jest bogate, o złożonych, wyraźnych aromatach. Zawartość alkoholu to min. 15-18 %, natomiast zawartość cukru wynosi 170-300g/litr. Występuje również w wersji wytrawnej.

Z jakimi potrawami łączyć wina ze szczepu Catarratto

Catarratto ze względu na swe niesamowite właściwości doskonale może komponować się z wieloma potrawami. Najlepiej oczywiście połączą się z lokalnymi sycylijskimi daniami warzywnymi, lekkimi daniami z rybami lub pastami. Jednak Catarratto najczęściej zaleca się do owoców morza, idealnie podkreśli ich smak. Doskonale komponuje się z ryżem, różnymi sałatkami, kaparami. Te wina można również podawać do białego mięsa, risotta truflowego, smażonego kurczaka, sushi i tatara wołowego.

W przypadku wina Marsala wersja wytrawna dobrze sprawdzają się jako aperitif, ale też można z powodzeniem łączyć je z różnymi potrawami, podobnie jak Sherry Oloroso - dania mięsne, sery, orzechy. Słodsze Marsale to deser sam w sobie, ale też idealny partner do różnych słodkości, szczególnie tych z dodatkiem czekolady, bakalii, suszonych owoców, ale też zabajone czy intensywne sery będą dobrym rozwiązaniem. Jeżeli chodzi o temperaturę podawania wina te mniej złożone i proste najlepiej serwować w temperaturze około 10 stopni, natomiast bogatsze poddane maceracji w temperaturze 12-14 stopni, zwiększając tym samym intensywność aromatów.