Opinie użytkowników

Piękny żółty kolor o zielonych odcieniach. Bardzo intensywne pierwsze aromaty zaraz po otwarciu butelki. Ciężkie, ale przyjemne wręcz uderzenie słodkiego melona, ​​a następnie dojrzałe białe grejpfruty z delikatnymi niuansami gałki muszkatołowej i innych przypraw korzennych. Ale szybko znikające. Podniebienie prawie pełne z dobrze zbalansowaną kwasowością. Smaki jak na nosie pięknie zapakowane w pyszne maślane odcienie. Dobra struktura, oleista, wyjątkowo okrągła i gładka. Dobre wykończenie z owocowo-pikantnym, orzechowym posmakiem.

Jest jak 100% typowa hiszpańska Garnacha. Piękny karmazynowy kolor zmienia się w granat. Potrzebował dekantacji. Po 2 godzinach dużo łatwiej dostępne dla nosa i podniebienia. Aromaty bardzo dojrzałych czerwonych jagód, ciemnych owoców z przyprawami, lukrecji, pieprzu, subtelnej skóry, beczki, wanilii. Na podniebieniu o mocnej kwasowości, ale z nieco zbyt niskimi taninami dla gęstych smaków czarnych jagód i prądów, malin. Przyjemna wanilia, lukrecja, pieprzowe niuanse. Dość długi finisz, owocowy posmak. Niedoceniona tu. A jest to całkiem dobre wino. Subiektywna ocena 8.

Jest zdecydowanie lepszy od Zinfandel. Ale ta etykieta nie jest moim winem. Bardzo blady, matowy aromat przejrzałych ciemno-czerwonych owoców z subtelnymi niuansami dębu, anyżu. Bardzo po słodkiej stronie. Prosty bez żadnej złożoności. Na podniebieniu lekki o bardzo niskiej zawartości tanin, trochę lepszej kwasowości, na słabe taniny trochę jej jednak za dużo. Z powodu niskiej zawartości tanin wszystkie smaki przepływają przez podniebienie szybko jak woda. Pozostają tylko łagodne słodkie smaki. Dobrze łączył się tylko z suszoną żurawiną. Tak jak Zinfandel Woodhaven o wiele lepsze do deseru niż do serów czy mięsa. Nie moje wino. Subiektywna ocena 4.

Dla mnie całkowicie przereklamowany. Czuje się jak małe, drobne ulepszenie wina Carlo Rossi. Tak lekki, wodnisty. Słodko-mdły. Na nosie przytłłaczająco słodkie aromaty bardzo przejrzałych owoców z nutami wanilii i pieprzu. Te niuanse są najlepszą częścią wina. Na podniebieniu lekki ze słabymi cienkimi taninami i leniwą kwasowością. Alkoholowy sok winogronowy, jak powiedzial Francois w filmie "A Good Year". Ani mięso, ani ser nie pasowały do ​​tego wina dobrze. Zatem znowu zrobiliśmy gofry. Niepoważne wino! Szkoda czasu na nie, skoro Winezja ma tyle wspaniałych win. Jeśli ktoś przyzwyczaił się do tanicznych win, takich jak Nebbiolo, Xinomavro czy Tannat, nigdy nie polubi tego Zinfandel wina z Woodhaven. Dlatego moja subiektywna ocean 2.

Absolutnie pyszna argentyńska Bonarda. Dla mnie osobiście jest o wiele bardziej interesująca niż ich ciężkie wina Malbec. Kolor głębokiego granatu z aromatami dojrzałych ciemno-czerwonych owoców z subtelnymi niuansami ziół i przypraw oraz trzeciorzędnego nosa o delikatnej papryce i odrobiną miętowego podtekstu. Na podniebieniu okrągłe i pełne, z doskonałą kwasowością i bardzo jędrnymi taninami. Bogate aromaty czerwonych i jeżyn, wiśni z beczkowymi przyprawami. Długie wykończenie z bajecznie rozwijającym się owocowo-pikantnym posmakiem. Potencjał wzrostu.