Mmmmm... Prosto z Burgundii, nie z jej okolic, w dodatku rocznik 2020 bardzo udany. To jest fenomenalna robota - trzeba się natrudzić, żeby wyczuć w nosie słynną gumę Turbo! To chyba kwestia jakości, wino stoi dwie rangi wyżej niż "standardowe" primeur. Poza tym nos zupełnie jak weizen. Przytłacza banankami, powidłami z mango i świeżym fermentem. Moim zdaniem było tam dużo goździków i cynamonu, zdaniem pozostałych degustatorów - granatu i podbiału. Język - rapsodia delikatności. Nie ściąga, spływa z języka jakby dobrze znało tę ścieżkę, na finiszu pełne i świeże, jak tłoczony soczek. Nie atakuje cukrem ani świeżym etanolem, wyważone i schludne. Płacze wysokimi łukami pełnymi dumy. Barwa przyciąga wzrok, a aromat grzmoci opuszkę węchową. Mocne 86/100. W kategorii bożole - nawet 90/100.

Od kilku lat (ok. 15) corocznie świętuję tę uroczą tradycję. Tegoroczne Beaujolais było tak wyważone, nie wyczuwało się kwasowości, a etykieta jest piękna. Co sprawia, że z dodatkową przyjemnością kultywuje się tradycję.