9/10
Na świecie znanych jest kilka metod wytwarzania win musujących, z których jedne dają wina dobrze nasycone milionami małych i długo utrzymujących się bąbelków gazu, a niektóre dają wina nasycone dużymi i szybko ulatniającymi się z wina bąblami, podobnie jak napoje gazowane.
Najczęściej wykorzystywanymi metodami są metody: zbiornikowa zwana też metodą Charmant’a, tradycyjna (czyli szampańska lub klasyczna), nasycanie dwutlenkiem węgla, a także różne rodzaje wariacji poprzednich metod, np. transferowa.
Metoda szampańska (tradycyjna)
Czyli metoda wtórnej fermentacji wina bazowego w butelce. Po wyprodukowaniu cichego wina bazowego, winiarz rozlewa je do butelek, po czym dodaje pożywkę składającą się przeważnie z cukru trzcinowego oraz drożdże. Tą mieszankę drożdży i pożywki nazywamy liqueur de tirage.
Wewnątrz butelki, w obecnych czasach najczęściej zamkniętej kapslem, zostaje zainicjowana fermentacja alkoholowa, która podwyższa alkoholowość wina i doprowadza do nasycenia wina dwutlenkiem węgla, będącego naturalnym efektem fermentacji alkoholowej. Następnie nadchodzi czas, jaki daje się winu na dojrzewanie z osadem powstałym z martwych drożdży. Zależnie od miejsca produkcji wina, czas ten może trwać aż do kilku lat, jaki daje się szampanom rocznikowym i prestiżowym cuvee. Dzięki starzeniu nad osadem wino nabiera nowych, bardziej skomplikowanych aromatów, powoli dominujących smak wina i nutę owocową.
Kolejnym etapem jest zsunięcie osadu do szyjki butelki, by w łatwy do przeprowadzenia sposób usunąć je ze środka. Aktualnie wykorzystuje się do tego celu palety żyroskopowe, dużo tańsze i szybsze w działaniu niż tradycyjny stół wynaleziony przez wdowę Clvcquot. Butelki z osadem umieszczonym już w szyjce zamraża się w roztworze soli, a następnie odwraca i usuwa kapsel, a zamarznięty czop lodu z osadem siłami praw fizyki jest usuwany z butelki.
W tym momencie następuje kluczowy moment, czyli dosage, którym decyduje się o końcowym smaku wina, a także uzupełnia się brakującą porcję wina. Do tego celu używa się win z poprzednich roczników pomieszanych z odpowiednią dla typu wina końcowego ilością cukru. Mieszankę tą nazywamy liqueur d’expedition.
Po wykonaniu wszystkich czynności zamykamy butelkę korkiem i oplotką z drutu, dodatkowo zabezpieczającym korek przed samoistnym wystrzeleniem pod wpływem wysokich ciśnień wewnątrz butelki.
Metoda zbiornikowa (Charmant’a)
Najpowszechniej wykorzystywana metoda produkcji win musujących, opatentowana w latach dwudziestych XX w. przez J. Charmant. Jej wynalezienie miało na celu obniżenie kosztów produkcji i cen win musujących, bardzo drogich w tamtych czasach, aby móc je sprzedawać dużo większej liczbie odbiorców. Polega na wywoływaniu wtórnej fermentacji w dużych, hermetycznych, szczelnych kadziach, dzięki czemu otrzymane wino może zostać na koniec poddane procesowi sedymentacji i ściągnięte znad osadu. Najbardziej popularnymi na rynku winami otrzymywanymi tą metodą są wina Prosecco i Asti.
Zespół Winezji to ludzie, których połączyła miłość do wina. Szkolenia, degustacje, rozmowy z użytkownikami portalu sprawiają, że chcemy dzielić się naszą wiedzą winiarską.
Czy uważasz, że artykuł był przydatny?
Komentarze